Auteur: Karl D’haveloose

De griezelige gratie, met de perfectie van de zielloosheid en het einde van de menselijke operator. Dat is wat sommige doemdenkers er alvast van schrijven. Maar wij van Industrialfairs zijn net zoals jullie positief en meestal binair opgeleide mensen. Dus even naar de essentie. Hebben humanoïde robots een toekomst op een industriële werkvloer? En hoe evolueren de toepassingen in het Westen en in China?

De laatste keer dat ik een robot van Boston Dynamics zag bewegen, dacht ik echt dat er een mens in de machine zat. Niet letterlijk natuurlijk, maar iets in die vloeiende beweging - de precisie en de griezelige timing - leek steeds minder robotachtig en meer een biologisch levende entiteit, menselijker of in ieder geval dierlijker. Nu, dat lijkt allemaal wel even cool op Youtubeshorts en Tiktok, maar daar hebt u als ingenieur of plantmanager maar weinig boodschap aan.

De robots van Boston Dynamics, vooral de Atlas, voelen vaak aan alsof ze worden bestuurd door een verborgen, organische intelligentie: misschien de digitale echo van een basale ganglia (netwerk van neuronen), of wat het ook in ons lichaam dat weet hoe je moet rennen, balanceren, draaien en herstellen zonder er bewust over na te denken. Ondertussen kwam daar ook de Stretch en als laatste de Spot bij, die na maar liefst 30 jaar experimenteren en verfijnen, samen met Nvidia, Toyota Research en het Robotics and AI Institute toch wel hun weg in de industrie mochten beginnen vinden.

Boston D heeft zich alvast in stilte gevestigd als de onbetwiste leider op het gebied van bewegingsrealisme. En het is niet alleen spektakel, het is ook praktisch. De nieuwe elektrische Atlas is gemaakt voor het echte werk, namelijk zwaar tillen, fijne manipulatie en repetitieve taken, in industriële omgevingen waar zijn humanoïde vorm hem nuttiger maakt en niet alleen indrukwekkender.

Musk mag dan wel pretenderen dat zijn humanoïde robot Optimus volgend jaar in duizenden fabrieken aanwezig zal zijn, uit vergelijkingen blijkt dat de robot veel groter, duurder, minder mobiel en beperkter qua functies is.

Nu Hyundai van plan is om tienduizenden robots in te zetten – waaronder Spot en Stretch – en nu de eerste commerciële proof-of-concept voor Atlas gepland staat in de nieuwe Metaplant van de autofabrikant in Georgia, begint het antwoord in de richting van dit laatste te hellen.

David Robert, directeur mens-robotinteractie bij Boston Dynamics, heeft het kort over de evolutie van het bedrijf, de reactie van het publiek, de technologische innovaties achter levensechte bewegingen en de commerciële horizon die nu in zicht komt.

De robots van Boston Dynamics lokken vaak sterke reacties uit – deels fascinatie, deels onbehagen – vanwege hun levensechte bewegingen. Boston Dynamics bouwt al langer dynamisch stabiele machines op poten dan wie dan ook ter wereld. Ze zijn er al meer dan 30 jaar mee bezig. Het is belangrijk voor de robotontwerper om de realiteit te laten zien van wat die robots kunnen, dus gebruiken ze geen computergegenereerd beeldmateriaal of andere bewerkingstrucs in hun video's.

Waar de ondertussen gepensioneerde, oude, grote Atlas vooral kunstjes maakte, sprong en flipte, is de nieuwe, kleinere Atlas effectief ontworpen met nog meer menselijke vormen. Bovendien is de robot motoriek en functioneel ingesteld voor een echte werkomgeving. De nood aan mobiele robotica, in plaats van de vaste opstellingen van robotkooien en armen is een realiteit.

Met een breder bewegingsbereik zijn het hoofd en de romp van Atlas volledig geschikt voor onbeperkte rotatie en kunnen ze zware en onregelmatige voorwerpen optillen en manipuleren. Dus wanneer de robot wordt ingezet in echte industriële omgevingen, zullen de waarde en het doel van deze robots duidelijker worden. Het lampvormige hoofd is speciaal ontworpen om er minder intimiderend uit te zien in een menselijke werkomgeving.

Boston D heeft onlangs haar samenwerking met Nvidia uitgebreid. Ze gebruiken het Nvidia Jetson Thor-computerplatform, waardoor Atlas complexe, multimodale AI-modellen kan uitvoeren, die naadloos samenwerken met de whole body- en manipulatiecontrollers van Boston Dynamics. Het partneren met het Toyota Research Institute (TRI) en het Robotics & AI Institute (RAI) stellen de robotbouwer in staat om de ontwikkeling van humanoïden nog te versnellen.

En dan zijn er… de Chinezen

Bij onze ijverige buren is er vooral veel sprake van de  Unitree G1 en Xpeng Iron. Beide zijn veel lichter dan Atlas en Optimus. Bovendien zijn ze ook veel goedkoper en gemakkelijker te produceren. De G1 kost momenteel 16.000 USD, de Atlas een vijfvoud.

De Xpeng Iron heeft een 60-tal gewrichten, een bewegingsvrijheid van 200 graden en is ook vooral direct inzetbaar voor heel gerichte industriële taken. Het is duidelijk: de Chinezen kiezen voor modellen die vooral goedkoop en in massa te produceren zijn. Boston D kiest voor hoogstaande technologie, AI-besturing met realtime aanpassingen en leergedrag en een heel veelzijdig assortiment aan inzetbare taakpakketten.

Concreet

Het is duidelijk lezers: de Chinezen opteren voor goedkope, snel inzetbare humanoïds die snel de markt veroveren, de Amerikanen voor dure high-end multi-inzetbare robots die meer complexe taken aankunnen. In Azië worden de goedkope versies heel snel ingezet. Eerlijk gezegd, als ik een deep research doe bij zowel Google Gemini als Perplexity met de prompt: ‘Hoeveel industriële humanoïds in Azië reeds in gebruik zijn?’, dan krijg ik een eerder teleurstellend rapport. Ik geef ze u toch even mee.